манџа (ж.)
И показуеха манџи и пиења. И видех манџи на тија што многу се прејадувале.
„Избор“
од Јоаким Крчовски
(1814)
А што раздават вино и хлеб и манџи, това не дава закон.
„Избор“
од Јоаким Крчовски
(1814)
Тие манџи, и това вино, што сте пиле без хесап, тие сега ќе да се учинат да ви горат и мучат.“
„Избор“
од Јоаким Крчовски
(1814)
Го навечерале со најубави манџи како секој гостин најмил.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Сѐ за тие пусти пари е маката. Без пари ништо. И манџата се соли со пари.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
КОТЕ: Убаво ама зошто ти не сочека додека дојде Панде и после да ни дадеш сиктер манџа, туку уште не дојден ја правиш?
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
КОТЕ: А, ах, хах!... Сиктер манџа! Убаво рече Депа да си одиме додека не нѐ истерале.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
За таа работа не треба ни прашање да става матерка — мирислива горска трева мачкарник — место каде мачките што живеат машко — назив на јадење манџа.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Борината ќе ја вали ракија, вино ќе тура, манџа ќе подава и се друго што ќе побараат гостите.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Кај ручек време дојдоа и гостите, на чело со нункото Милоша, си поручаа од Митрините тепсии, ја пофалија Достината нова манџа и си отидоа да разнесуваат по селото за новините што ги воведува рожденката. ***
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
- Па да не му вариме манџа, - налутено извика некое од нив.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
- И ти заслужуваш јадење – рече таткото, па и нејзе ѝ стави полна чинија манџа и едно исто така убаво парче месо.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
- Заслужуваш јадење – заклучи таткото и ѝ тури на бабата полна чинија манџа со прекрасно парче месо. На Зоки му се наполни устата.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
- Многу манџи се готват таму, има ресторани, кујни, и од секоја мириса на пржено, на варено, на печено...
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
- Тих, тих што ми изнакажа, лебати! И велиш смрди од манџи, а? - Се мешаат многу миризби. Па не знаеш смрди ли, мириса ли.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
- Во градот ваш, Да не ми замерите, смрди на зелка, на манџи, на бензин, не знаеш на што, а? - рече дедо Димо.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Таква е овчарската манџа во постите која ја имаат крстено „свирипиле“.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
И затоа вечервава не му беше ништо тешко да ја отвори влезната врата, која уште беше на мандало притурната, бидејќи Митре не беше готов со јагнето, а сестра му Стана и другата слугинка не беа готови со другите манџи и алвата, што ја пржеше внук му Најдо, дете од тринаесет четиринаесет години.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Сето тоа е „Слези Курто да се качи Мурто”. Сум ја кркал таа манџа.
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
Сакавте да пробате пред време од манџите. Тенџерињата крчкаа цела ноќ.
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
