меѓувреме (ср.)
Во меѓувреме на скалите се појави жена му со запалена борина в раце, таму подзастана чувајќи го пламенот од ветерот и кога го смири, ја крена борината над глава да види што станува.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Во меѓувреме Бориз и Петка, дете најголемо и најсилно меѓу нас, праша: - Кој бил тој Луман?
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
2. АКО ПРВИН НЕ СВЕТНЕ, НЕМА НИ ДА ГРМНЕ - погледнуваме наугоре во ведрото небе, во меѓувреме земјата одоздола ќе дрмне и без гром, без молња ќе се искаже себе...
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
А во меѓувреме силувај и анатемирај. И залиј го тоа обилно со мрсен хумор.
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
Во меѓувреме, овде многу се смета на подобрувањето на водниот биланс со пречистувањето на отпадните индустриски води.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
А во меѓувреме, ја расипаа црквата што се наоѓаше во манастирот и од неа направија клуб.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Им рекол Таму не ја сакаат бомбата, тие сакаат да ве убијат, а Јован Акиноски, кој во меѓувреме ја разгледал бомбата, му рекол на мајорот Може господине.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Мајка ѝ на Благуна, вдовица на Васила Јанческа, почина меѓувреме, а главата на сојот Јанчески, војводата Крсте Јанчески, на кого сѐ му зарастуваа месата и кого и новата српска управа го тормозеше, откако го прочита писмото, го здипли в пазуви и два дена со никого не прозборе од своите.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Во меѓувреме, во пазарните денови, кај ковачите во Прилеп, за стасаните принови во домаќинствата за жетва, набавуваа нови српови и ги остреа ланските.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Во меѓувреме, двајца од луѓето-тркала паѓаат во несвест.
„Или“
од Александар Прокопиев
(1987)
Постариот внук му се обраќа со плачни очи: - Изворите на нашите фантастични претстави за младоста избиваат токму во оној стадиум на животот кога годините ги разурнуваат развиените форми на апстракција и посредно расудување, Дедо, (во меѓувреме дедото мора да седне, зошто помалото внуче му ја отсечува едната нога до коленото), наивно е да веруваш дека твоите спомени ја чуваат младоста неизменета.
„Или“
од Александар Прокопиев
(1987)
- Дедо попот во меѓувреме си јадеше барабар со Килета.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Во меѓувреме тука, околу камбанаријата, се насобра едночудо народ, ако не и половината село.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Во меѓувреме, додека попот одел од куќа до куќа и со зборови од неколку јазици им ги раскажувал големите чудесии од кои крвта се замрзнувала в жили, се прочуло дека Фиданка Кукникова сака да се омажи за крестокосиот Доце Срменков и дека ќе стане мајка на неговите деца, едното веќе со воздишки по нејзината убавина, доколку тој пристане да го земе во новата куќа и свекор ѝ, земјолик човек што се хранел еднаш дневно со печен компир.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Божем случајно се среќава со еден абдал и како божем нешто да му рече, да не му рече, не можев добро ни да видам ни да чујам, а во меѓувреме се надјов да гледам што се случува еден друг ден изутрината кога луѓето одат в црква.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Малку лутината во меѓувреме му помина, малку си вели дека комшијата е комшија и никако нешто да стори.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Преостануваше во меѓувреме локалните власти сами да решат што да се преземе против Чанга и против козите.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Се бричеше внимателно зборувајќи ѝ на жена си во бањата, а таа во меѓувреме ги подготвуваше јајцата и шунката или палачин- ките или веќе што и да беше тоа утро.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Во меѓувреме, доле во Тексас, еден писател кој се вика Брус Стерлинг веќе издал фанзин (типично строго постмодерен медиум) наречен „Евтина Вистина”; сите текстови беа потпишани со псевдоними, и сите заедно твореа групи за „герилни напади” врз СФ-от.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Откако се насити со свежа салата, беше со љубов чуван и гален, неговото почетно напредување ветуваше, па со надеж си реков себеси дека пред борот во дворот да ја премине висината на покривот, Освалдовите сребренести рогови ќе се најдат во видното поле на Маргарета за да ѝ ја пренесат мојата љубезна порака; во меѓувреме, одовде среќно би можел да ја замислувам нејзината радост кога ќе го здогледа, мавтањето на плетенките и рацете.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
