момчешки (прид.)
Работеа во Грција, градеа некаков санаториум крај маслинките на едни стари гробишта, подалеку од градот, ѕидаа повеќе зданија, а оној работеше на сонцето од сите тие денови, ги дигаше како од шега сите оние огромни блокови делкан камен, а неговата црвена коса како да расцутуваше на сонцето на тоа лето, беше постојано среќен и широко насмеан, со сите нив околу себе, со сите ѕидари и со сите деца, секогаш готов да стори нешто за секого од нив со оние огромни пегави и црвено издамчени рачишта да им помогне, а при тоа и да им се насмее со она свое големо лице, на кое постојано зрееше едно огромно задоволство со себеси и со сите други доста поситни од него луѓе, што се грижеа за него и што го слушаа со задоволство како труби неговиот глас меѓу ѕидовите, среќни со неговата момчешки несмасна шега.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Рапавоста на сувиот кол му ги жежела дланките повеќе орачки отколку момчешки.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Господи, со очај се мачев да разберам. Можеби само ги мислам своите прашања и можеби сум веќе безгласен и глув, мртов или пред умирање, нападнат од момчешки соништа!
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
И ќе ги навлече своите момчешки зглобови, раце, прсти, во златните крилја и златниот восок.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Миговно Ѕвезда посака дланките да ги тргне, лицето да го крене за првпат да погледне - очи в очи - да погледне очи момчешки!
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
Чекајте.... чекајте и чекањето е надеж... Во очите момини ѕвездите сѐ уште не згаснаа и сѐ уште не секна момчешкиот здив...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Изморени од момчешкото оро - тапанџијата и зурлаџиите се тргаат во сенка да си отпочинат.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
