набере (св.)
Патчето било низ едни ливаѓе и во ливаѓето имало киселица, та Силјан си набрал и се изнајал од неа.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Ја слези, Малино моме, подолу, еј на подолното кладенче, набери китка босилек, подај ми да помирисам.
„Од борбата“
од Блаже Конески
(1950)
Милата киска убава, мила! Кој ми те набра, доде? Кој ми те донесе? Зошчо си ми, доде, кај мене?
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Ги симна торбите со лебот, некое парче старо сирење, сол, лук и кромид и накачи горе Влајков Шопур да набере дрва, да не го тера празно магарето, бидејќи вејќи немаше во колибата.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Сигурно ги истенчил усните, ги набрал веѓите, премолчил пред оној кој му го кажал тоа, решил во себе: - Ќе ми платиш! ***
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Брадата му затрепери, се набра, ја повлече долната усна.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Сите нервно забрзаа со работата... Аргир силно ги набра веѓите...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Пашата ги набра веѓите. Коњот под него исцвиле силно приклештен од уздата - се исправи на задните нозе. Пак исцвили.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Штом ќе се набереше и стежнеше во душата - густи превези му ги затвораа видиците.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Набери дрва и дојди си порано. - Добро, мамо, добро!
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Трајче се врати назад. Брзо набра уште една страна дрва.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
- Дојдов пак по дрва - одговори Трајче. - Денеска треба да наберам поубави и посуви дрва.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
- Ти благодарам за јагодите. Убави беа! - рече Елена. - Ќе ти наберам пак. Сакаш веднаш? - Не.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Јагненцето веднаш клекна под овцата, го набара топлото виме и кога млекото потече во неговото грло, весело почна да го вртка опавчето.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Не можев да ги задржам солзите кога Вера сама, со свои раце, ги наместуваше цвеќињата што ги набравме од нашиот двор и ги донесовме за вазната од камен на гробот.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
- Напишета само: капетан Никола, Аспровалта, тоа е доволно! - ни рече таа на збогување, ни набра црници и ги стави во едно книжно ќесе. - Благи се и освежителни! - со насмевка ни рече Параскева.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
„Розовата долина“ врие од ружоберки, кои го кинат цветот од бодликавите гранки; ружата мора навреме да се набере, да се добие од неа најмногу масло, најмногу есенција, најмногу опоен мирис.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
А дрва нема ни кој да ми набере, ни кој да ми натрупи.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Некои ластари или полжави ќе им наберам ќе ги превртам меѓите, ливадите и нешто ќе им наберам и ќе им сварам. Вака немаш - каде.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ќе им наберам киселица, штавеј или коприви.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
