надразни св.

надразни (св.)

Денес никој веќе и не може да знае дали барала смиреност во фантастичната симфонија на Берлиозовиот дух, тој тиок признак на романтизмот или, надразнувајќи ги сите свои сетила, наоѓала толкувања за мистицизмот на Дирер, или, исто толку веројатно, треперела над таинственоста на стиховите на Гете.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
- Го искарав... А тој ми рече дека униформата ваша го надразнила, го предизвикала...
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Единствен услов му е да биде добро и редовно хранет и да не го надразни близината на менструалната крв, особено кога дожди, и водата го плакне закорениот отисок од почвата кон прагот.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Заслуга на културните студии е во тоа што, токму со постојаното нагласување на улогата на публиката (теоријата за активната публика, што некои ја означија како „бесмислен популизам“), постигнаа никој повеќе да не верува во потполната зависност на публиката, што на секое медиско надразнување би реагирала како програмиран робот или марионета.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Сите надразнувања ги чувствуваше повеќекратно зголемени.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тагата е причина и за очај. Твоите надразнети сетила за лутина се гледаат во твоите очи.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
По неколку минути вашиот нос е непријатно надразнет од нејзината пудра.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Ноздрите ѝ беа надразнети од дезинфекционите средства, карактеристични за секоја болница.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)