намачка (св.)
По нешто поправија и во дупчињата тесни катран намачкаа они.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Ајде, кажи му на побратимот шо ќе му кажиш, пак он утре рано нека а намачка преку рид, утревечер пак нека дојде со абер, а ти спремај си тоа парталочките, појди му и заживеј си како човек, шо се вели лавот.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Мајка му ќе стане ќе се доближи до креденецот, ќе отсече поголемо парче леб, ќе го намачка со слатко или мармалад и ќе му го даде.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Таа бавно се придигна, преправајќи се дека е болна, се довлечка до креденецот, отсече парче леб, го намачка со мармалад и му го подаде на Мирка.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
- Имаш ли брашно? - Имам. - Измешај го брашното со вода и намачкај ги петиците. Тоа е лепило.
„Сенката на Карамба Барамба“
од Славко Јаневски
(1967)
- Да, доброчинителе. - Намачкај ги петиците со лепило и застани на стапалките на сенката.
„Сенката на Карамба Барамба“
од Славко Јаневски
(1967)
Ги намачка стапалките со тоа тесто и чекорејќи на прсти внимателно застана на стапалките на сенката.
„Сенката на Карамба Барамба“
од Славко Јаневски
(1967)
Му го собу чорапот, му ја изми раната, ја намачка со јод, ја преврза со завој и му го обу опинокот.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Потоа стави во него малку ракија од буренцето во аголот и, седејќи крај огништето, се соблече до половина и колку што можеше побрзо, и колку што можеше поубаво се намачка со ракијата.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Оди, Толе, собирај шо повеќе луѓе да свршиме работа, а тој ни капка крв не виде и а намачка како кукавица.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Токо, ајде најдете го од ѓаволот.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
А ти сакаш да ги намачкаат лицата со боја и да играат ритуални игри секој во својата скривница.
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
- Намачкајте ги кучињата со катран, вели Доксим Тренчески и фрлајте ги!
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И на магарето му намачкав и на кучето. Така, по едно ронче на челото.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Јас им намачкав и на кравата и на телето...
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Разлутен еднаш ја донесол назад кај нејзините во чергата и заповедал да ја истрижат; нејзината коса ја фрлиле во вирот, а потоа и неа, и Шава, ја фрлиле во вирот, намачкана со смола и со катран и запалена.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Од една кошница таа вадеше парчиња леб намачкани со маст, нане и црвен пипер и им ги подаваше на децата.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
И јас ја пружив раката, иако знаев дека тоа јадење нема да ми се допадне, оти се сетив, баба еднаш ни намачка маст за вечера и ни раскажа дека, кога биле деца, најмногу сакале тоа да го јадат.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Римелот во раката ѝ остана на половина пат до окото што имаше намера да го намачка.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Жена му на Танаил гледајќи ја од чардакот на куќата, велеше: - Ха, ја намачкала со крв од заклан петел... Зарем не знаеме ние како се прави тоа...
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
