недвосмислен прид.

недвосмислен (прид.)

Му се приближуваа без брзање, сигурни и недвосмислени како смрт.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Можното изостанување на естетската реакција на рекламата се контролира со строги и недвосмислени слогани: „Тоа е убаво“ (This is beautiful!) Но како е со другите емоционални реакции?
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
За мене самиот поим е еден помошен израз, и тоа повеќе за опис отколку за категоричко именување на новата историска состојба; повеќе демократско двоумење на самиот поим самиот во себе да се утврди, отколку некаков недвосмислен знак, симболички орден врз шинелот на историското време.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Необразованоста и незнаењето ја задржааа овдешната нејака свест во состојба на шовинизам и расизам во поблага, посилна, скриена или недвосмислена варијанта.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Давењето ја потсетуваше на други видови врзувања, што ѝ создаваше дуални накај пријатни чувства, а поентата беше дека смртта треба да биде недвосмислена, крајно непријатна и болна.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Ова, последново, пак, го обврзува законодавецот да формулира прецизни, недвосмислени и јасни норми – бидејќи само таквите норми можат да претставуваат солидна основа за законито постапување од страна на судските органи.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Имено, според нив, требало да се прави недвосмислена разлика меѓу терминот „комунизација на Балканот“ и терминот „ширење на руското влијание во тие земји“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)