облачи несв.
облак м.

облачи (несв.)

Свети Никола златен, што ги ведриш и облачиш морињата, варди ни го и чувај ни го Анѓелета од секакво лошо; однеси ни го здрав и жив на местото.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Капетан Мирковиќ тупка со чизмите на земјата, го ведри и го облачи лицето.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)