опуштен (прид.)
Му ја фати раката тешка, млитаво опуштена.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Само да не го најдат заспан, опуштен и неспособен да се противи и брани.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Врз опуштените лица на војниците уморот разлеваше бледина.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
И наеднаш врне дожд тој тече по долгите опуштени лисја на црешата трепери по ливчињата на јасиката го мекне липиното цвеќе и тремот станува трем на шумска колиба сред летна луња.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)
Вака гол се чини премногу опуштен и нескладен.
„Младиот мајстор на играта“
од Александар Прокопиев
(1983)
Ми пречеше и дебелион. Сфаќајки сѐ седеше глупаво опуштен, дебело, ќосаво бебе што само не ќе се расплачеше.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Не попуштам, туку и натаму гледам кон внатре: црвената се разлева, се разблажува, и некои жени, побледи, во розово, лежат, или се тоа нивните опуштени сенки, а бојата за која помислив дека задушува, сега е заднина на еден, во основа спокоен пејзаж.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Едно лето, опуштен во меката фотелја на апартманот 15 во луксузниот хотел „Сплендид“, реши да почне со пишување на елоквентни статии за левичарските студентски весници.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Прилегаше замаено, болно опуштен и одеднаш мошне внимателен.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Миг. Мека опуштеност. Леснина на птица лебдее над топлиот кревет.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Таа го погледна студено. 76 „Кора“, ѝ рече тој додека јадеше, сега веќе опуштен, одново почнувајќи да се возбудува.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Но при повторното татнење на возовите над неа, таа опуштена и незацврсната, се прекршува.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Морам да признам дека не бев убеден дека Голи во седло ќе биде комерцијален филм и дека луѓето ќе го прифатат неговиот опуштен стил.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Се чувствуваше мирен и опуштен, со исклучок на рамномерните удари на болка во неговата нога и биењето на неговото срце.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Некогаш токму љубовниот концепт подразбира апстиненција!) И затоа: МИЛИТАРИСТИЧКИ ОПУШТЕН и ОДГОВОРНО АНАРХИЧЕН е ликот на секој чесен („)маргиналец(“)!
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Јас вриев; нејзиното смеење ме доведе до состојба на нервна раздразнетост; веројатно уште вриеше и ракијата од пладневната жега, и виното што сега навлегуваше во моите вени; ме навредуваше што таа рече дека не слушнала никогаш посмешно нешто, и во свеста ми се врати точката со наивниот маж, Петрунела и нејзиниот љубовник; ја прашав што е толку смешно, а таа се навали на ѕидот од кејот, и сосема опуштена, рече: „Прашај во Партијата; можеби водат записник.“
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Кога ли успеал да ја организира оваа гозба, алал да му е, си дорече секретарот, гледајќи го блажениот и опуштен израз на републичкиот партиски секретар.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Кога успева, во постојаната креативна трка со своите музички и академски ангажмани, да пишува толку опуштено и духовито?
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Атмосферата беше опуштена, нормална. Се зборуваше за бракот, што е брак, што тоа значи, зошто е потребен, како се склопува, што е подобро: брак од интерес, со стројници или како што сега сѐ повеќе прават младите: од љубов.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Значи, шминкерот може да се види дотеран за места и ситуации каде што се симулира опуштеност- кежуал.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
