палење (ср.)
Доста ќе си го изгледа; Митра ќе си остане со палењето на свеќата и така ќе се сврши таа работа без греј, ни нејзе, ни мене.“
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
- Не, - рече Коле, - првин ќе ги присилат да ги искажат сите наши, бидејќи до пред малку не можеа ништо да дознаат, а потоа, без пречки, ќе удрат на палење ...
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Секако, палењето на огнот утрово не му беше најважна работа, ниту грижата за својот појадок, но по синоќешното возбудување, по претрпениот страв, му беше потребно смирување, а чувствуваше дека обичното, веќе постојано започнување на денот е најдобар начин да се смири, да се среди.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
И доцна сфати дека палењето на сламата е неговата грешка.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
„Волците се плашат од огин. Морам да подготвам нешто за палење.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Средства за палење на експлозиви.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
„Ова е за палење светло - фарови. Ова - трепкач. Тука е гас, куплунг, сопирачка. Ножна, се разбира. А рачната сопирачка е тука. Сево ова го научив вчера попладне. “ Лицето му беше збруштено.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Јас веќе не можам да го гледам тоа колење, жарење и палење.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
И Богдан, отпивнувајќи од чашата, погледот го држеше кон неа; охрабрен од пијалокот сѐ така очите ги имаше вперено кон неа за да ѝ го види подобро и подолго оној нејзин змиски поглед, оној нејзин отровен насмев, она нејзино кисело собирање на усните мачејќи се да се насмевне, она нагло менување на боите на лицето предизвикано од внатрешниот немир, она нагло менување на расположението, она нејзино нервозно префрлување нога врз нога, она почесто палење цигара и нервозно гаснење тукушто запушена и она нејзино уморно поджулнување на слепоочниците со прстите, она нејзино постојано ставање на рацете на маса, па на скут не оставајќи ги ни малку да се смират.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Протестантски отпадници за време на Инквизициите на Римското папство - да не го заборавиме палењето на вештерките изведувано од страна на Протестантите кога тие го преземаа раководењето со одделението за контрола на Хаосот.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Ескимите имаат свое време на “палење” кога во текот на краткото лето племето се собира за да се забавува низ оргии.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Овие бомби, што се активирале со палење на фитилот, на отворено немале урнувачка моќ, но затоа биле погодни за правење паника со својата силна бучава.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Таа втора акција (палењето на паробродот) ги натера да затреперат сите: Турци, Евреи, Грци, Европејци103 - сите беа поразени од невидливата рака што висеше над градот и му се закануваше да го запали од сите страни...
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Ако е ова смешно, уште посмешно е палењето свеќи по нашите цркви, високите шандани што светат ѓоа се од злато, а насадени во пјатата од песок, како штркови на една нога што кацнале меѓу молбите за умрените.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
7 Hannukah – Ханука, празник на Светлината, што се одбележува со палење светилки и се одбележува на 25-от ден од еврејскиот месец Кислев (ноември- декември)
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Од него научив што да му пресудам:
нека изврши самоубиство
под стоички околности, веднаш!
римските излетнички места
се создадени за рамнодушно сечење вени
за отров, топла бања и палење
за забавен вовед во правот.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Европа беше потресена од палењето на сараевската библиотека.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Минале векови, и станало јасно дека не се врти сонцето околу земјата, туку земјата околу сонцето, за природните појави се барале дефиниции, а сепак и натаму божјите посредници ги прогласувале лудите за опседнати од ѓаволот, и спроведувајќи ја божјата воља одлучувале дали опседнатите ќе бидат лечени со молитви, или пратени на аџилак за да ги исцели светото место, или пак, ако проценеле дека станува збор не за опседнатост туку за доброволен сојуз со ѓаволот, казната била палење на клада, или бесење, или давење во вода.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Заборав наместо да се нуди, живот, исполнет ден и надеж, полн џеп со душа и душа полна, со деца кои безгрижно ги гледаш како раснат, а со нив и ти душевно раснеш, повторно и повторно, исти немири, намерни убивања, растргнувања, палења и поткусурувања, на идиоти без сива маса освен за пари црни.
„Илузија за сон“
од Оливера Доцевска
(2013)
