парчосува несв.

парчосува (несв.)

Додека шишенцето кружеше меѓу наседнатите, додека постарите мезетеа од сирењето и зелјето, Кирил го парчосуваше јагнето.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Гласот му звучеше помирливо, забите веќе не ги парчосуваа зборовите: - Да одиме ... Нашите се веќе далеку.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Наместо да организираат војни, тие „попрактично” вршеле масовни егзекуции на патниците и населението, тајно, вон своето професионално општествено работно време, убивајќи, пљачкосувајќи и парчосувајќи на тој начин никогаш да не бидат идентификувани. 38 okno.mk
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Дел по дел, камче по камче од мозаикот вадам, Едното го растурам на две, на три, на многу, го парчосувам Едното и пак го редам, го подредувам во Едно.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Но во следниот миг таа жестоко се збира, тој ја тутка, ја парчосува сликата, а лицето му го искривува неубава насмевка.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
И, на ненајавена средба, апансас те туркаат во клинч, па со вкрстени прашања од типот „признај сѐ за твоето минато“, те парчосуваат, божем низ хумор.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)