патриот (м.)
Во трите гореизложени статии јас ги разгледав најважните за мене, па ми се чини и за сите искрени патриоти прашања.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Кога историската неопходност категорички ни изјавува: Македонци, или соединувајте се меѓу себе и отцепете се од другите балкански народи или гответе се за дележ на нашата татковина! – сите искрени патриоти Македонци ќе го примат првото.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
И вистина, зар ќе се реши еден искрен патриот Македонец да ги жртвува: Костур, Лерин, Битола, Охрид, Ресен, Прилеп, Велес, Тетово, Скопје и др. за соединувањето на Македонија до левиот брег на Вардар со Бугарија?
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Види го ѕвер!... Види го ти него патриот — идиот!...
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Пусти ми вујко за да се покаже патриот — стана голем идиот!
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Сам ќе се пофалам: е патриот сум ти бре, кир Николаќи, не ја дадов на друг освен тебе што идеш во партијата моја.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
— Кој не може? — пламна „грчкиот“ патриот.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Почна да собира порез, прирез, да собира војници, а требаше да оди и потера, оти собраните витолошки „Б'лгари“ не сакаа да одат да се бијат со својот „б'лгарски“ Војвода Јована Ѓуровчето, кој заедно со Гурлука и други „патриоти“ се врати во своето Мариово летото 1913 година со голема чета и дојде во Биновиот реон — онаа пуста Опстраница. каде што се Сукаловите колиби.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
А во нашиот некултурен живот, патриоти од јавен интерес, трудбеници во служба на народната вистина.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Повеќе не се нервирам, решив да преживеам. Гледам како малите тивки патриоти ги преместуваат кириличните книги во подрумите, на своја рака, се разбира, но еден ден потомците ќе им бидат благодарни.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
4. Противречната позиција на исклучениот и непризнаен патриот е извор на сите тешкотии што македонската либерално-национална интелигенција ги проживува во сопствените обиди да го артикулира она што би требало да биде македонска национално-либерална концепција за културата.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Кога меѓу народот ќе настане неред и сметеност, се препознаваат вистинските патриоти.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
МЕНТАЛНИ ВЕШТИНИ Ум програмиран со послушност Само-програмиран ум Од книги Љубопитен, со отворен ум Побожен, ја почитува официјалната Креативен-оригинален животен, не припаѓа религија кон организираните религии Лојален патриот што не поставува самоуверен, отворен, прашања
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Со тоа, ако не се декларирате како народен уметник вие автоматски станувате болшевик и марксист, а штом сте тоа, вие немате духовен свет, не ја сакате татковината (многу години подоцна, откако заминав слушав сѐ уште коментари дека сум заминал затоа што не сум бил никаков патриот!), немате однос кон историјата и редовно имате руина од семејство.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Не сакав тогаш на Луција да ѝ се спротивставувам па да ѝ објаснувам дека мошне често, наместо патриотизам луѓето се задоволуваат со еден вид културен примитивизам, и живеат како во полусон, убедени дека се патриоти; многу години подоцна сфаќаат дека примитивизмот на народните обичаи (во позитивната, културна смисла на зборот) не го определува нивниот патриотизам, туку дека е само еден вид културно алиби дека припаѓаат кон некое движење.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Колку само нови фолк-пејачи (и особено во Партијата), колку нови битови писатели, народни артисти, колку нови загрижени патриоти!
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
А богами, супериорен беше во однос на на многумина, особено на оние што ѝ кумуваа на кризата – патриотите и спасителите, кои сега безуспешно нудеа спас преку воведување воена состојба. Целосен хаос...
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Меѓутоа, патриотите (авторите на есперантото), во доминација на идејата за туѓ жив јазик, секогаш ја бараат својата антимакедонска содржина.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Во секој случај, таа средба, со сенката или со вечно живиот благородник и патриот Никола Леко кој изгледа редовно навраќаше во подземјето од далечната 1592 година (не поверував кога се сретнавме дека и Господ го осудил да престојува овде) за мене претставуваше голем настан бидејќи верував дека со негова помош ќе можам да потврдам или да преиспитам некои од сознанијата заради кои и се најдов во безизлезот.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Богатството најчесто е стекнато преку шиткање нива или куќа у западна Македонија или како наследство од своите лоповски родители, а воедно нив ќе ги препознаете и како најголеми патриоти во кафана удирајќи се во гради , а на дело речиси никаде ги нема.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
