пегла (ж.)
Го враќам минатото: провокаторот е закопан на многу места во куќава - дел во оние стари добри пегли со јагленово загревање, дел во радиотот чиј механизам го однесоа во вреќа црни и дрипави собирачи на старо железо, дел во дупката на подот во кој ја чував Неговата слика.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
СИМОН: Не смее. (На Вера) Да не си фатила пегла со рака. (На Стево.) Викни си ја Лиле нека ти пегла.
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
Ја наполнила пеглата со жарје и ја мавта во воздухот, ја разгорува.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Го враќам минатото: провокаторот е закопан на многу места во куќата - дел од оние стари добри пегли со јагленосано загревање, дел од радиото чиј механизам го однесоа во вреќи црни и парталави собирачи на старо железо, дел во дупката на подот во која ја чував Неговата слика.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Се зближиле, значи, како што две млади жени можат да се зближат кога се тажни и осамени; едната, во очекување на парите од сладострастникот кој секој момент можел да наиде, втората, зафатена со белите чаршафи што мирисаат на сапун и веднаш се здрвуваат од штиракот штом ќе помине по нив врелината на пеглата ; почнале да си веруваат една на друга, да седат заедно кога се слободни, да се смеат, да плачат, - како сестри.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Еднаш Лена го видела дури да ја земе пеглата и да пегла кошула.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Диплома за пегла број 1, не ѝ доделувај.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
