плуканица (ж.)
Тој гадливо се намурти и ме испрска со стотици капки плуканица.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
- Со кого? голтајќи ја плуканицата прашав. - Со мајка му на Исуса. Обесвестен е. Деца не пуштаат.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Не можев со плуканица да ги средам перчињата и затоа решив да бидам груб ако веќе таа ме смета за грд.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Крв и плуканици потекоа по Анѓиното лице.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Се приближи до Анѓа, ја фати за црните цулувци наквасени со крв и плуканици, и се заѕвери во очите и за последен пат пак преку песна ја праша дали ќе се потурчи, но таа уште повеќе ја исправи главата и писна низ плач дека: каурка се родила, каурка ќе умре; верата не си ја менува, турска кадана не станува...
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
- Доцна е за други пријатели, вели Јон, било речено, вели, непријателите да ми бидат пријтели, вели и збира плуканици, ама устата му е сува, нема што да подголтне.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Пилињата ги пуштаме и тие испиштуваат, засркнати од нашите плуканици.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И кој има пари ќе си купи, а кој нема - ќе гледа и ќе си собира плуканици, ќе подголтнува.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Од средината, пак, на јули, во неделните денови и во празниците, на коњ или пеша, главите на домаќинствата почнуваа да го обиколуваат полето; триејќи класје меѓу дланките, и, потем, долго џвакајќи ги солупените зрна и топејќи ги со плуканица утврдуваа дали е стасано за жетва.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Ни се лепат снегулките ко плуканици.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
6. Ме собрал студот во ќелијата, ме залепил ко полжав, ко плуканица на ѕидот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Тоа ли се зборови. Тоа се плуканици – валканици...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
