плукање ср.

плукање (ср.)

Морам плукањето добро да го извежбам - си помислив.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Потоа Гринавејовото инсистирање на материјалната опипливост - неговата склоност кон румено месо, меснати тела, неизделкани лица и таквите телесни постапки како плукање или мочање - пред сѐ потсетуваат на разгоропадената, висцерална уметност на Џекоб Џорданс.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
2. Илузија: стварност Подоцна, поради прекумерното џвакање мед - восочни камчиња во устата, нагон за давење и плукање.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)