подаде (св.)
Ја крена Кузман сабјата па одлево и кратко ја замавна врз врагот клет на она место кај што гордо гркланот на вратот над телото се подал сет.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
А, можеби, набрзо и мене, в радоста силна ќе ми подадете раце..." Го изрече ова...
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Подадените раце ќе се прекрстат околу Прилеп-Битола.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Интелигенцијата на тие народности треба да си подаде една на друга рака и секоја од нив да земе да ја популаризира идејата во својот народ.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Ние помисливме дека тоа недоносче штом ќе порасне, ќе окрепне и ќе ни подаде рака и ние со него да заживееме слободен живот.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
РАЈНА: (Донесува пагурче со ракија и му го подава на Јордан). На!
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Се знаеме. На, цврцни си на нога! (Му го подава пагурчето).
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
(Ја клава во устата, ја запалува со својата и му ја подава на Теодос.) Еве, ти куме, завиткана и запалена!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Гурбетчијата низ пенџере! Ти теквело?! (Му подава мунзи).
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
АНА: (му подава мало столе на Анѓелета). Повели вујче, седи.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
МИТРЕ: (пие од пагурчето и му го подава, преку огништето, на Котета). Земи, Коте, напи се. Ние забораваме.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
(Една од жените ѝ подава на Антица стол да седне, потоа ѝ става на скутот едно машко дете и ѝ подава чорапчиња).
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Беличот веднаш зацрпи со грст од рибите и му ги подаде: – На, чичо.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Скришум, кога го полнеше чанчето со вода, за да му го подаде на првиот бригадирец под насипот, Мече налеа вода и во својата направа.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Ја слези, Малино моме, подолу, еј на подолното кладенче, набери китка босилек, подај ми да помирисам.
„Од борбата“
од Блаже Конески
(1950)
Слатко говореше: - Подај ги извалканите дланки.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Молчев. Ѝ ја подадов макарата и сакав да продолжам.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Се обиде да избега. Брзо ја подадов ногата и го сопнав.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
А седнете, седни, мори мустро, шо се плашиш? — и ѝ подаде столче.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
— Божји благослов, бре Беле, — му одговара другар му Митре Србјаков и му го подава половината излупено јајце. — Земи, земи касни, за ногу години!
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
