подвиткан (прид.)
Браќата не се плашеа и имаа луто подвиткани клунови.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Змејко беше готов да излезе и да го земе утепаниот волк од под прозорецот, но уште веднаш, штом помисли на тоа, го виде како од зад првата сенка се подава и како почнува да лази кон неговата стреа прво еден друг, а само по еден миг шумата ја напуштаа ползешкум и се насочија право кон неговиот прозорец барем уште десетина такви долгнавести прилики со шилести муцки, безгласни и со подвиткани нозе под себе, многу слични на штуки, кога ќе се гледаат озгора во мочуриштата.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Покорно плаќаа и по малу време, како претепани кучиња, се извлекуваа од кафеаната со подвиткани опашки.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
А сега заспивам само кога лежам настрана. Спијам стуткан со главата во рамото и со подвиткани колена.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Се тешев малце со тоа што Гица носи опинчиња, малечки, подвиткани на врвот, и што можеби не се разбира многу во чевлите.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
