подигрува (несв.)
Бисера се топеше од милина, подигруваше од радост, а Крсте седеше некако малаксан и задуман.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Зелениот арапски ат немирно подигруваше под него и често ги тргаше рамењата од уздата, барајќи слобода да поигра под својот господар по рамното поле, но овој не му дозволуваше, и тој правеше цик-цакови по ливадите да ја смири својата бујна крв.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Притоа одвај забележливо мрмореше некаква румба, подигрувајќи во такт.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Подигруваат јадрите гради на Ана по дивиот ритам на инструментите.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Зелениот бронзен чајник подигруваше над печката, од малечката устинка излегуваше врвца пареа и прво пробиваше нагоре права, а потоа се распрамнуваше, изгинувајќи.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Сега дури и му се стори како да ја гледа онаа постојана врвца пилотина како фискија од двете страни на забиеноста на челичната плоча во дрвото, како се спуштаат тие бели сиџими по подот и како се расејуваат по целата просторија, што подигрува под ритамот на бичењето.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Ми подигруваат некакви скокалчиња во воздухот и од секаде ми бучи.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Оружјето им подигрува по скутовите. 32.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Си бае така Горачинов, се подигрува со мене, а јас мислам на друго.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Нашата коза го прифати погледот на Сталин, започна да подигрува со опашот, сакаше да се ослободи од јажето со кое ја држевме врзана околу вратот.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Го исклучував тонот и склопчена на каучот ги гледав Индијките како ги отвораат устите во облик на буквата О, ги збрчкуваат веѓите во облик на буквата V, се подигруваат со своите црни плетенки, ги камшикуваат Индијците со своите страсни погледи, забрзано дишејќи и гледајќи накосо, како зајаци.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Има и едно последно сообразување - не сакам да му причинам задоволство на непријателот да се гаври со мене, да ми се подигрува.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
