подмоча св.

подмоча (св.)

Додуша одвреме-навреме подмочувам настрана, ама сѐ со криење и сѐ врз панталоните.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
JOH Есента претерува маглишта, ко биволи. И небото само подмочува озгора.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Се држиме за раце, ко ученички што добиле петка и цел пат се подмочнуваме од радост.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Зар ќе ја чуваш само за мочање, вели, зар цел живот само ќе се подмочуваш со неа?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Жените се настрвија на зрелите и дрочни, црвени и црни капини, не мислејќи на трњето со кои се штитеа дарежливите плодови од ненамерните натрапници, а мажите го враќаа чекорот назад од помислата дека некој вол го подмочал пред да го однесат на колење за некоја трпеза надвор од листата за јадења.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)