поднаѕира несв.

поднаѕира (несв.)

И сите да ме отскриваат, да ме поднаѕираат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ме поднаѕираат луѓе, ама јас во никој не гледам, куц, куц.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Како желка што ја пика главата в корупка кога ќе ја чалне некој, а после претпазливо ја вади надвор, иако можеби во тој час напаѓачот стои над неа со кренат стап и чека да ја трасне по глава, така и Пискулиев, по првиот уплав, почна да поднаѕира зад рамената на другарите и да се разгледува по дворот.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)