подѕирнува (несв.)
Сега знаеше дека горнопланинците, оние отаде нејакиот поток кај што земјата подѕирнува тап камен, не можеа да се пофалат со сит живот.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
И после, кога го напуштија селото, го виде забраденото лице на селанката како отскришум подѕирнува од плевна.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Некој некаде како да отвора прозорец: поднаѕирнува и ги затвора крилата.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Од коренот на штурите ѕидишта на урнатината подѕирнуваше непозната билка.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
