потежок (прид.)
Севда е тешка, голема, уште потешка прокуда!
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
Времиња тешки дојдова уште потешки прокуди, од ден на ден се умира и души бере с години.
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
Фереџе, пусто, фереџе, те колнам, луто те колнам, клетва од оган посилна, клетва од камен потешка, клетва од смртта пострашна!
„Мое село“
од Ванчо Николески
(1950)
Ако се бара здравје и напредок за овците, ќе се донесе или овца, или коза, некој стог сено за да се изранат 800те манастирски овци; ако се бара здравје за говедата, ќе се ариза ја само теле; крава или пак и двете заедно; да навали св.Димитрија потешко да се умножат поголема сурија) ако се бара услуга човек, тогаш со што ќе знае свети Димитрија оти тој и тој бара од него некаква заштита, ако не да ги гледа тука, пред него по една две години.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Инаку можат да донесат решение за уште потешка казна.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Колку повеќе пиеше - понеразделно ја чувствуваше таква: добра, нежна, загрижена... Сѐ потешко му стануваше...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Нема ни потежок, вистина, но нема ни поблаг. Јас толку знаев, толку ти кажав“.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Сега беше многу потешко да се чекори, при секое пречекорување пропаѓаше до половината во тој мек снег, беше заздишан само по првите стотина чекори, но тоа беа правилата на таа игра и она, што можеше досега да оди по дирата, беше само една олеснителна околност за него.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Не, тоа воопшто не беше неговото малку подзамижано десно око, сигурно мнозина би помислиле за него дека е стаклено, бидејќи и впечатокот беше таков, но за оној што знаеше дека тука нема никакво стаклено око, провалијата на нескладот на тоа преку секоја природна мерка подуено лице изгледаше уште поголема и уште потешка за одгатнување.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
За да биде потежок, дури натовари и еден голем камен на грб.
„Сенката на Карамба Барамба“
од Славко Јаневски
(1967)
Но деновите се нижеа сѐ потешки и потешки.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Тетка Анѓа долго се врткаше во училиштето и упорно се бореше со немаштијата и гладот, штедејќи го брашненцето за подолги и потешки денови; чичко Петре постојано ѝ помагаше, ѝ се наоѓаше за што било и ја утешуваше дека и ова еден ден ќе помине и ќе дојде време убаво и среќно.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
А за една Билјана тоа не е сосем лесно. Но, има и потешки работи.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Можеби можеше да најде начин да го задржи Бојан, но се плашеше да не згреши, зашто до утре можеби ќе навее голем снег, па неговото враќање во колибата во Гогов Валог би било уште потешко.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Најмногу се надеваше во мајка си, која можеби повеќе страда од другите, можеби нејзините грижи се потешки од грижите на татка си и деда си, но таа најмногу верува во него.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Уште потешко им паѓаше страдањето на Бојан.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Младоста ја минувате на корзо грицкајќи семки. Не читате ништо потешко од стрипови за гусари.
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
Стануваше сѐ потешко да се излаже за трагичната вистина, која секој од нас се обидуваше, не да ја заборави, ами барем да не мисли постојано на неа и да не боледува.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
На надолница е полесно за трчање, ама потешко за запирање.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Насетувам како да станува потежок.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
