пофален (прид.)
Тие не прават нешто за да бидат пофалени, тие го прават тоа од човештина, добрина, чувство за солидарност и слично.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Некој си другар Видерс, истакнат член на Внатрешната партија, бил посебно пофален и одликуван со Орден за исклучителни заслуги од втор ред.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
А Писмородецот позелене од злоба, и жолта, горчлива пена на уста му идеше, оти царот зборови многу пофални и сјајни за мене рекол, и сликата ја поставил на вратата од гробницата на својата ќерка, и му наложил на Писмородецот и мене да ме примат во врвниот совет на царот, најумните каде што седеа, со Писмородецот на чело!
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
„Филозофот треба да знае дека на тоа столче, пресветол управнику, пред него седел само уште отец Стефан“, изустив, мислејќи дека со тоа ќе ја задоволам потребата на Стефан да биде пофален.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Еми го прочита својот пофален текст: договор на летувалците да организираат чистење на брегот и поставување табли со натписи, илустрирани со инспиративни симболи - сонцето, цвеќето, насмеани детски ликови...
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Со мачнина го слушнав говорот што го одржа другарот од одборот на борците. Многу убаво зборуваше. Само пофални и големи зборови.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Младиот доктор од ортопедот беше пофален за професионалното санирање на повредата.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
