прачка (ж.)
ПРВА ПОЈАВА АРСО АРСО: (Седи под оревот, пуши, гледа десно загрижен и огорчен.) Не можам да го гледам како заѕиркува во секоја прачка...
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Од секој негов замав, прачката пиштеше низ топлиот, канцелариски задушлив воздух и тапо удираше по моите дланки.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
- И јас три дни не одам веќе. Ме тепаше класниот со прачка, и јас со кеман му го искршив прозорецот на куќата.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Непрекинато гледајќи во мене, ја отвори фиоката на масата и извади танка прачка.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Ни опомените на даскалот, ни прачките, ни фалбите од Стојана и Јована не можеа така веднаш да го смират, како нејзиниот поглед.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Сака да го гледа девојчето па макар секој ден, секој час јадел прачки!
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Само ако не слуша некое од вас: сама прачката ќе го наплеска.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Синко, му рече. Донеси ја прачката зад врата. Денес сакам да те шиканирам.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Отиде и ја донесе прачката. После дуваше во врелите дланки а во очите на неговата наведната глава светкаше бел порцелан.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Целата земја, целата бела кристална палата на Долината, сите пречисти голини на далечните сртови, исто онака, како и најситните прачки во околните дрвја, празнуваа: беше роден Денот.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Тоа траеше доста кусо, колку четири здива, или колку четири волчи соништа, а после, наеднаш, оној маѓепсничар пак ја покрена својата волшебна прачка и дивинките го разбија својот застојан синџир и сега зедоа да ги душкаат сите негови стапалки по снегот.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
И одеднаш, а за него толку многу во вистинскиот миг; во оној највистинскиот и единствен миг од вишнеењето на ова негово будење, таа пукната сина шир пред неговиот поглед ја распараа неколку црвеникави штркнати, прачки, исто како да се распука нејзиниот свод.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Во рацете селанецот носеше голема, од врбови прачки плетена кошница, која згора беше покриена со бела, чиста крпа.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Замавнуваше со прачката, но не удри никаде.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Се обиде со рацете да ги размрда железните прачки на прозорчето, но тие беа цврсто заѕидани во ѕидот.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Со мака таа можеше некако да се провре меѓу железните прачки од прозорчето.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
И пченките ги собраа и ги сместија во гаждериња, плетени од лескови прачки.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Се изненадија кога го видоа седнат во ладот на ѕидот зад нив, со куп врбови прачки како плете некоја голема кошница: - Ти си ја тераш таа решетарската, - рече Србин.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Кога, шибајќи го по мазниот грб со прачка, го потера непослушното јуне кон оборот, Бојан имаше што да види.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Кога мислеше дека сланината е печена, со ножето ја избутка од шилестата прачка врз земјената чинија.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
