пренос (м.)
Издвоен од слушателите на преносот, мирно гледаше низ излогот од кафеаната кон улицата.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Чекаше. Во кафеаната, гостилничарот и пет-шест гости, сите мажи, слушаа радио- пренос од некој фудбалски натпревар.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Не гледаш ли дека слушаме пренос, ашлак еден!
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Нели јас тоа самиот го видов и во директниот телевизиски пренос.!
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Сето тоа го снимаа телевизиските камери, а ние овде гледавме директен пренос спрема кој очигледно некоја банда одметници, разбојници и терористи напаѓаа голораки деца, жени и старци што сите се згрозувавме.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Присутните во свечени тоалети, огромните кристални лустери, спојот на раскошот и носталгијата ѝ заличува на телевизиските преноси на Новогодишниот концерт во Виена.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Но од онаа страна на теориската математика, развојот на практиките на информација мошне ги проширува можностите на „пораката“, сѐ до точката до која таа не е повеќе „пишан“ превод на еден говор, пренос на едно означено кое би можело да остане говорно во својот интегритет.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Сето тоа беше голема претстава и денес веќе не може да се повтори бидејќи војната на ова подрачје и војната во Чеченија се долги и конфликтите не можат да се збутаат во директен пренос.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Тој стана толку очаен, што уште тука, во живиот пренос, бараше некој од организаторите да му објасни која е таа девојка воопшто и што таа бара во неговата емисија.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Ова е нова форма на војна, и сите идни војни, сите идни несреќи ќе бидат војни во живо и несреќи во директен пренос.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
—Заливската војна беше прва војна во “директен пренос”.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Се појавуваат идеи дека еден ден веќе нема да бидат потребни технички средства за пренос, туку и мислите и идеите ќе се одвиваат низ чиста размена по пат на мозочни бранови што ќе пулсираат низ целиот свет, секој пронаоѓајќи ја својата цел во тој „организиран хаос”.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
И да го овековечиме тој момент во пренос низ целиот свет.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Треба гледалиштето да се смали, а просторот за игра да стане голем и простран, со опрема за ТВ преноси за оние кои повеќе сакаат да останат дома.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Пронајдокот на алфабетот го означува најистакнатото достигнување на културниот развиток на човештвото во целост, кое во алфабетот доби едноставно и економично средство за графичко фиксирање на говорот и негов пренос во време и простор.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Во тренд се новите медиуми, новите технологии, новите и побрзи методи на пренос на информации, демократизација на технолошкиот раскош, диверсификација на пристапите кон дигиталните мрежи, стандардизација на форматот на податоците, умножување на умрежените односи - во тренд е тие предности да го помагаат спроведувањето на новата ера обележана со поголема приватна слобода, зголемена интерперсонална комуникација, ублажен товар да се репрезентира, нови перспективи за проблемот на телото, како и поголем избор за потрошувачкото општество, можности за слободно изразување без исклучоци, а над сè, тие ни овозможуваат брзина.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Сложениот проблем на пренос, односно прикопчувањето на човечката свест кон машина и новото создавање на свест внатре во машината најпосле ќе се реши.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Програмата, драги гледачи, продолжува со реклами за ретардирани, бесконечни репризи на Френдс, музика со пејачи у ѕвонарки и крагњи „додирни ми колена“, преноси од погоренаведените најбитни спортови, свештенички проповеди на сите јазици, телешопинг у неограничени количини, понекој филм со Бастер Китон и Марлен Дитрих, па пак реклами за уште поретардирани...
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Улогата на Татко беше да ги открива, прибира и да го овозможи преносот на откриените документи во централните институции во Скопје.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Се зафаќаше со иницијацискиот процес што им е присушт на машките геј- заедници, а преку кој геј- мажите ги подучуваат другите геј- мажи како да бидат геј – не со тоа што ќе ги воведат во геј- сексот, а уште помалку така што ќе ги заведат и наведат на него (геј- мажите веројатно веќе се имаат изобилно впуштано во секс и пред да се сместат во општествениот свет на геј- мажите), туку попрво со тоа што ќе им покажат како да преобразат низа хетеросексуални културни ствари и дискурси во носители на геј- значење.
Со други зборови, целта на курсот беше да се испита како дејствува културниот пренос во случајот на сексуалните малцинства.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
