прислушка несв.

прислушка (несв.)

Ми го сечеа патот, ме пречекуваа во темни улици и ме прашуваа колку е часот, ме прислушкуваа на стадионот, по продавниците и на состаноците.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Но, кога оној беше на средината од долината, доста блиску до него, и кога застана тука и се собра во едно сиво перниче со натулени уши, сиот престорен во прислушкување, Змејко дури тогаш зеде да се подготвува.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Ја прислушкував Големата вода, го чекав нејзиниот глас.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Ги прислушкуваат сите разговори и потоа ти се смеат зад грб. Епа, нека се ебат.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Или како: лицето што го набљудувам во огледалото; свежината на вода на дланка; потполна сосредоточеност на секое движење; веселост во зборовите „глувче“; недофатлива трошка во устата; тело собрано во тилот; туѓ глас кој после подолго прислушкување го препознавам како свој.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Целта ѝ беше сосем веројатно да го прислушкува и да се увери дали извикува доволно гласно.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Што мислиш, што е најновото што им го дадоа таму? Инка за уши, за да прислушкуваат низ клучалките.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Прислушкувала на клучалката. Слушнала што зборувам и уште утредента ме пријавила на патролите.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Вчера прислушкуваше разговор на две клиентки во неговата аптека.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
* Запис пронајден во архивата на Агенцијата за прислушкување соништа Сакаме да го известиме дека таквите соништа се забранети и дека треба да биде казнет.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)