пробоен прид.

пробоен (прид.)

И ние сме луѓе. И нашата желба е пробојна. - Проповед на црвците. - Исповед, будало.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Атланскиот Океан Аргентина ќе ја довикува со моќта на своите пробојни и универзални метафори на својата родна Шпанија, најдена во канџите на фашизмот.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Пробојноста на мојата кожа делумно ја оправдуваше инсистирачкото одбивање да запишам фармација.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
- Малкуте живот што му остана - истече заедно со крвта што клокотеше во неговите гради и со недоречената мисла. Имаше широка пробојна рана.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)