професија ж.

професија (ж.)

Оваа желба раскрива сега за трубачот многу поголемо и позначајно отколку што е простата едноставна вистина на професијата: задоволи го гостинот...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Ни мудрувај, ниту се тревожи. Бидејќи ја знаеш повелбата на својата професија. Мораш да ја знаеш.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
И двајцата сме физиономисти по професија.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Ќе станеш доктор! Професија и пол. И во мир, и во војна – го чисти ножот.“
„Или“ од Александар Прокопиев (1987)
[...] Историјата на „шемите” започнува од Емануел Кант, а можеби и порано, но јас сакам да започнам со изложување на работата на еден истражувач од почетокот на веков, Сер Хенри Хед (Henry Head) еден од оние среќни луѓе чии имиња асоцираат на нивната професија.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
„Тоа не е никаква професија“, се огласи металниот глас од полициската кола како да разговара самиот со себе.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Преведувањето е прифатено како секундарна активност, повеќе „механички“ отколку како „креативен“ процес, секој што има макар елементарно познавање на јазикот на кој се преведува се смета за доволно компетентен; со други зборови, професија со низок статус.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Зошто ја срамиш професијата на рускиот поет?“
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
„Вработен? Професија?“ „Па, би можеле да ме наречете писател.“
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Ништо чудно да му текне да си ја промени професијата!
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Како учевте? Што учевте? Па учев основно школо, до завршното свидетелство. За кои професии Ве подготвуваа родителите? Желбата на мајка ми беше од мене да направи добавувач за стоковните куќи.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Во таа смисла, може да се направи споредба со една друга малцинска професија, земјоделството.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Некои родители свесно го гушат ликовниот порив кај своите чеда плашејќи се од несигурната иднина на уметничката професија.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
XVIII. Им забрануваме на сите наши поданици, без оглед на нивната положба или професија, со сила или заведување против волјата на родителите да ги одведат децата од оваа вера и да ги крстат или да ги потврдат во католичка, апостолска или римска Црква; подеднакво важи и за припадниците на споменатата Црква, што се прогласува за реформирана, за сите се предвидени егземпларни казни. (...)
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Ептен бев во небрано, јас и матев нешто околу јазикот, мене тоа ми беше професија, ама оваа директна атака врз мене, врз мојата концепција за животот, би рекол, не можев веднаш да ја сварам.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
За професија каква што е уметничката треба извесна доза на фанатизам сличен на оној што го има скарабејот кој така доследно ја тркала куглата измет.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
II. Им забрануваме на сите наши поданици без оглед на нивната положба или професија да го оживуваат споменот, да се напаѓаат, да се навредуваат, да се караат и да се предизвикуваат еден со друг со префрлања во однос на она што се случило, без оглед на причината или околоностите, да се расправаат, да се оспоруваат, караат, засрамуваат или навредуваат со дејства или со зборови; нека се совладаат и нека живеат заедно како браќа, пријатели и сограѓани, а кршителите ќе бидат казнети како кршители на мирот и нарушувачи на јавниот ред.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Пред хотелот „Дајти” нѐ пречекаа нашите домаќини: директори на театрите, режисери, актери, писатели и други без најавени професии.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Сакаме пишување кому повторно светињи ќе му бидат семејството и татковината, народот и крвта, целото постоење на набожни врски што ќе нè одгледуваат во духот на општественото чувство и заедничкото живеење, било меѓу роднините, било во професијата, како следбеници и работници, било во племето и нацијата.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
За денешниот хрватски интелектуалец да стигне до рангот на народен мудрец, национален интелектуален месија не му е потребно ништо друго освен претходно да не се ни обидел да стане граѓанин, во онаа апстрактна еднаквост со сите граѓани на државата, без оглед на професијата и формалното образование.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Повеќе