пусти (несв.)
Уште поубаво: ништо не се кршеше, ништо не се пустеше и поубав ќејф се правеше.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
— Влезе тој натемаго во ниј, ќе а пустат куќата, — рече Стојо еден ден кога пак се повторија кавгите меѓу Митра и Доста и се обиде некако со притисок да ја замазни кавгата.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Рече само: „Да гледаш, да не арчиш ногу пари да не се пусти сермиа за едно маче“.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Старешините молеа, преколнуваа, метанисуваа да не се пусти селото, да им остави срок од пет-шест, десет дена, да толчат глави, да продаваат, да се заборчуваат, да соберат нешто пари, нешто стока, да се откупат, но ништо не помогна.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Шо ќе прават, како ќе пустат, еден господ да му е напомош!
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Донеси ми вода. - Добро, Јоне, ќе ти донесам, велам, колку сакаш ќе ти донесам вода, само не пијај отрови, не пусти си ја душата, не пусти ми ја и мене.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ја тераме и таа да го моли, да пусти.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ни ги откриле арсеналите и ги пустат.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Еве и сега како скакулци се нафрлија да пустат земји.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
