расколебува несв.

расколебува (несв.)

Мораш да стоиш простум пред шпиончето од вратата, а оттаму постојано некој те гледа и во нешто те расколебува.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Од друга страна, во тој ред на мисли го расколебуваше ситуацијата дека во државата имаше повеќе републики и ништо оттука не беше јасно!
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)