рационално прил.
рационалност ж.

рационално (прил.)

А понатаму? Направени се планови за зафаќање и рационално користење на сите слатководни извори, а особено за користењето водите на Дунав.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Сѐ ќе стапне во мирување кога ќе стигнеме во тој рационално организиран, совршен свет.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Но, не баш дух, бидејќи овој е премногу интелектуален за вкусот на поголемиот дел од една генерација скептична спрема „профаното” рационално мислење а склона да верува во квазимистичната моќ на интуицијата и екстазата, туку повеќе „душа” - орган на некој неодреден начин поврзан со „духот”, но, за разлика од него, благородно усидрен во чувството, коешто е или нурнато во сепроникнувачкиот elan vital a la Bergson, или е во дослух со севкупниот Космос, односно со вечноста, така што овој експресионистички орган - духот или душата - во секое време има, под услов доволно да е огнен, непосреден пристап во бесконечното.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Но прошетката ќе ги освежи, ќе запалат по една цигара, а сообраќајката е добро оправдување за евентуалното доцнење - рационално си ја сумираа ситуацијата, без поим во што се впуштаат.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
За многу работи во животот ќе немаме рационално објаснување, но еден ден вистината ќе не удри толку силно и толку силно ќе боли.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Размислуваше рационално. Ако пристигнатите резултати беа во ред, овој разговор Виктор ќе го водеше со Томо, со кој беше многу поблизок.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
На моменти нагласуваше дека инаетот, поточно неговите балкански семантички варијации тешко би можело рационално да се објаснат бидејќи тој произлегува од ирационална состојба на духот, тешко се поврзува со здравиот разум.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Зашто толкаво количество претерана и празна емоција бара оправдување, а нема рационално објаснување што може да ги оправда нејзините хиперболични крајности.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)