секојпат (прил.)
Но со покрстувањето секојпат има идено и писменоста.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
И после, како и досега, пак ќе ја фрлиме вината на големите сили, кои секојпат излегуваат криви за нашите грешки.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Обратно, уште од средните векови и меѓу нас и Власите имало секојпат согласност.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Еднаш, како секојпат, Мече го возеше количето со полна тенеќија студена изворска вода, по патот посипан со жешка леплива прашина.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
И само што го остави букарот на воденикот, се поткачи на кармата од дрво, ја исправи главата на калето меѓу двете сливи и викна, како секојпат што си викаше.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
И на масата од даскалот Бино секојпат се наоѓаа по две три врбови шарени прачки, донесени од одлични ученици, и не беше редок случај да имаат тие работа.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Невестата Менка ја зеде торбата од Илка, ја обеси на колот, ја зеде рогузината, го посла козинавчето како секојпат.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Затоа секој ден ја газев нејзината калдрма.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Заборавен вишнеам на овој црн каменест пристан со крепкост за да ја хранам неизвесноста врз мене на мојата кора пластје напластиле заплашувањата но секојпат суров бев кон слабото.
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
„Сигурно таа не мигнала. Секој миг излегува на порта, да види дали доаѓам...“ - си мислеше Андон за жена си Вита и брзо грабеше напред.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Учителката нѐ прегледува секој ден и секојпат е доволна од нас: од мене и од моето девојче што навистина грижливо ме чува.
„Градинче“
од Бистрица Миркуловска
(1962)
А неговата руса жена, целата набрекната во градите и во рамената, гледаше во стапалките, што ги оставаше ти со твоите оппинци, секој миг готова да ти се врекне, како да си ѝ го утепал татка ѝ.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
„Не паметам од кога не ми е перено и пеглано, а порано бев секојпат така убаво облечена.“ „Потивко!“ - ги смируваше убавата Лила поткренувајќи го десното раче.
„Градинче“
од Бистрица Миркуловска
(1962)
- Меаната секојпат е отворена за стрико Грујо, - рече момчето и ги поведе гостите внатре...
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Секој ден, Таневото дете Трајче го пасеше коњчето Дорчо по селските ливади.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Задоволен што сѐ така добро се сврши, Трајче, како секојпат што правеше, го извади кавалчето и засвире...
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Како секојпат, така и вчерашниот ден, Трајче отиде во Струга, го однесе писмото во Самарчето и му го предаде на чичко Талета.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Во ходникот, како и секојпат од левата врата допира миризба на пржени јајца.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
За Колета секојпат сме готови да жртвуваме сѐ. А и тој за нас.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Нејзиниот млад живот беше на конец, се исплаши и татенцето, се колнам, со најнежен глас ја храбреше, ја будеше. Ѝ дувкаше во лицето, мило ѝ говореше: - Другарке Оливера Срезоска, - со толку милозлив и добродушен глас ја довикуваше, - крени глава душичке, шепнеше, не жалости го општото дело, не умирај, не умирај, мила другарке, не попуштај во цветот и летото на твојата младост, не жалости го општото дело, како секојпат прибери сила, стани смело, - проклет да бидам, пропеа татенцето, се отвори, просто како поет говореше, низ песна.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
