сефте (ср.)
— Ете шо се дава: едно рало калци, после чорапи, ванела, ќурдиа, па дури и кошула, ама за сефте баре калци. — И, да ѝ ослепа, едно рало калци.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
„Така е, баба ефенди.“ „Секогаш има сефте, ама некаде тоа сефте е и крај.“ „Оди ми со здравје, баба ефенди.“
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
За сефте и добредојде, ме однесоа кај некои непознати луѓе (сега многу блиски пријатели).
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
