сирота (прид.)
НАЦА: Јас сирота, овој се мрдна од умот! Кој видел саат да оди?
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
АРСО: (Како да го сожалува.) Е, ама ќе ја држиш чашката дури не се испразни, зашто таа сирота, си нема столче, ѝ се окршило.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Сирота ја, ќе ми искочи срце... Истина ли је?
„Гладна кокошка просо сонуе“
од Блаже Конески
(1945)
Сиротата мајка се затресе од овие зборови и ја зеде шамијата в раце, та тргна од домаќин до домаќин да моли да ѝ помогнат да се подигне „куќа“ на „сајбијата“.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
А тоа сиротото плачело и мака му било што така лекомислено си го изгубило своето убаво опавче.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Воздивна. Сироти, сироти дождалци со волшебна и тромава фантазија.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Лелее, јас сирота шо су дочекала, детето мое од мене да бега! — и почна да плаче пред него и да крши прсти.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
- Ами, кај ќе бегам јас сирота, и велам, кај ќе се давам со овие ранети пилиња?
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Понекогаш кога ќе си спомнев за тоа, што слатко, што безумно сум се смеел сам со себе како некоја сирота будалетинка.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Еден негов соселанец од Леринското село Турје на лош грчки јазик постојано вели: О, сироти шест деца...
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Богати и сироти. I група - госпоѓи обвиени со крзно, ќерки што весело чрчорат.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
- Да беше тука баба, ќе кренеше викотница: - Оф, јас сирота, чедо на баба!...
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Сирота мајка му. Јас го имам дома, тука да го гледам и негувам.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Мајка ми донесе ракија и мезе, нешто подизбриша и замина. – Сироти пролетери, со козите ќе стигнеле до Америка и Англија, кај ни е крајот? – започна Чанга. – Шегата настрана, со Сталин не се знае!
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Знаете, тоа беше семејна мелодрама, вонбрачно дете, и брат и судија - една од оние приказни кои се полни со коинциденции - братот случајно е адвокат, а сиротата девојка води љубов со рибарот, итн”.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
ПИВКА - Некоја пивка (т.е. мирна и блага) Мивка си пивкала пиво во една пивница, чекајќи си ги нарачаните пивтии. Кога во тој момент се слушнало „пи-пи!“ како пиле да пивка. Дошол пивничкиот детектив и од под капутчето на сиротата Мивка извадил едно пиле. „Бриши одовде, Мивко!“, рекол детективот. „Кој видел пиле да пивка во пивница?!“
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
„Да му се сневиди,“ си помисли Дејв. „Сирото дете. Што ли правам?“
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
И чувствувала дека некогаш изгубениот детски рај ќе ѝ го врати нејзината избрана ќерка Ервехе, тоа сирото цветче од градините на балканските беспаќа.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Ја грабнаа сирота невеста на правина и ја врлија во темни зандани.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
На кого да се надевам, со кого да се величам јас сирота: еден ти и господ!“
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
