ситост ж.

ситост (ж.)

Јасно им беше: светот се изопачуваше, беснееше од ситост и задоволство.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Остана на своите ветки, полн со некаква ситост, што не можеше да ја зачува којзнае колку долго.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Кога волкот се скри меѓу стеблата надолу, тоа го натера дури и да вресне од некаква топла, раздразнета ситост, што го исполни сиот.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Навистина прекрасен мирис - на спокојство и ситост!
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)