скалица ж.

скалица (ж.)

Нејзините перформанси на еден вознемирувачки начин ги комбинираат спокојните, банални, секојдневни активности, повредите и болката - голтање на гнило мелено месо додека гледа ТВ-вести во намерно неудобна положба; наизменично ранување со жилет врз стомакот, очните капаци, лицето и рацете додека си игра со тениско топче (Психа, 1974); бескрајно гргорење со млеко сѐ додека исплуканата течност не се обои со крв (Sang, Lait Chaud, 1972); искачување со незаштитени стапала и дланки низ скалички составени од жилети (Escalade Sanglante, 1971).
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Слегуваше механички по скаличките од авионот... Целиот багаж - мала рачна торба. Играчки за Карл.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Седна на скаличките пред вратата што директно води од дворот во дневната соба и си ја фати главата со раце, мислев и косата од очај ќе почне да си ја кубе.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Горе нѐ пречекуваа млади жени облечени во бели палта, не фаќаа под мишки и не носеа долу по скалички.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Ме затекнаа во положба како пеам љубовна балада и тажно седам на скаличките покрај касата за наплата.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Тука имаше и една посебна просторија Неколку дрвени скалички водеа до мала просторија без никаков прозор на неа.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)