скапоценост (ж.)
Сликата успеав да ја симнам и да ја притиснам на градите, како крадец некаква скапоценост, за која долго мечтаел да ја присвои.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Никој нема покритие за скапоценостите и знаменитостите на сараите, нема мерило за оценување.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Сјајот на скапоценостите во нив засенува на секој чекор и човек би помислил дека падишасите се натпреварувале еден со друг своите престоли да ги искитат со повеќе злато, дијаманти, смарагди.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Тешко можат да се набројат скапоценостите во сараите, а уште потешко да се оцени нивната вредност.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Пишувам од самоилузија, од поместување; а бидејќи пишувам од меѓупросторот, непрекинато ги повикувам другите да ги побараат своите меѓупростори и од нив да ја набљудуваат градината во која стеблата раѓаат плодови што се, без никаков сомнеж, скапоцености.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Откорнатите грамади ги преземаше втората група и ги ситнеше со чекани – бараше дијаманти. ( Ако се знае дека еден грам од таа скапоценост на 15 000 тони ископан камен, лесно ќе се замисли тешкиот живот на малите несреќници).
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Сега кога њутновите закони станаа ограничени закони, статичните уметнички скапоцености од дрво, мермер, платно и метал станаа бледи куриозитети, а нивната вредност е бесмислено надувана со добро рекламираната „раритетност”.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Поклонувајќи му се на дојденикот дури доземи, човекот со разгорештени усни изусти: - Јас еднаш се зареков: Онему што прв ќе стапне во земјата Дардаванија, ќе му ги подарам сите ордени, сите родени и неродени скапоцености ...
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Но во спалната соба добрите парфеми ме смирија, и белите огледала, нежно-жолтите перници, многу скапоцености што знаат да го разгалат човека, но коишто како да се забранети и платени од решителноста што никој не би ја признал, па едвај и вие, што сте без корен...
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
И потем раскажа случка дека во некое ино време, некој бедник, што украл скапоцености од палатата на Царот, не ги сокрил во својата бедна колиба, туку под престолот на Царот.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
А кутрите Евреи, најчесто, велиш, своите скапоцености ги клаваа во ѕидовите, во тегли?
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
А згора на сето тоа си ги обула тие скапоцености за до кај мене.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
На пример, ми падна в очи дека Катерина не седеше во скутот на Мирко Бунде; беше расположена на софата; но навистина го беше навлекла на колковите спомнатото крпче од здолниште кое во најдобар случај можеше да прекрие само четириесетина сантиметри од оној предел помеѓу нејзините колена и делот на слабините од каде скапоценоста, нејзиното папоче, што не смееше толку лесно и неодговорно да се раздава на туѓите погледи, срамежливо наѕирнуваше како роза или како око.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Мислам дека за Ване бакнежот на Загорка претставуваше вистинска скапоценост и не беше спремен да го замени за друга нежност.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Паметам, јас и моите врсници бевме уште деца кога истиот тој Бунде нѐ искачи во високата кула среде градот со единствена цел да не фрапира вадејќи ја од панталоните назрејаната скапоценост со глава на лисец.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Причината за да се појавам не само како сведок туку и како поединец кој покренува обвинение, не беше само скапоценоста на семејниот ѓердан на Цвета Басотова, туку и споменот по едно изминато време што го бев сместил во преградата на скапоценостите и раритетите.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Или се случило на туѓ врат да видите сличен на нејзиниот гердан, или, што е уште поразумно, дозволете да заклучиме дека вам само ви се причинило оти ја имате видено истата скапоценост на вратот на секретарката на другарот Ѓурчин.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Те затворив во каменот како во кутија за скапоцености, на дното на каменот тоа осамено место како СОБАТА на Ван Гог.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Потоа оној изнуден и чуден предлог или барање од неговиот некогашен пријател Јаким во врска со белезицата (во истиот оној понеделник што се трудат да му го забошотат); божем најдобро ќе било тој да го заборавел случајот бидејќи станувало збор за скапоценост на мајка ѝ на неговата секретарка Ботка а не на Баручиеви.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
А таква скапоценост не ќе сретнеш секој ден, а најмалку во Горно Морино.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
