слегување (ср.)
Ване олеснително воздивнува. Се куртули од тоа мачно слегување во подрумот.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Во купето од втората класа, од учтивост или плашливост, тој податливо ги потврдува здодевните зборови на сребренокосиот човек кој патува до некоја блиска станица и кој при слегувањето не заборави да си го каже името: Етхем-паша.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
И ниедно свое поминување по скелето тој не го запомни толку крваво, како што беше тоа негово последно слегување од највисокото скеле до земјата.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Едното слегување од авионот и легнала да го раѓа.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Едно слегување и ќе се склечка пред тебе.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
— Може ѝ треба лекар, велам на слегување од возот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
На пример, зошто да не речеме дека во Качување и слегување има само четири степена (четири реда скали) наместо да тврдиме дека има четириесет и пет нивоа (скалила)?
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Или е тоа еден град кој се содржи самиот себе, или еден човек кој се содржи самиот себе? (Да спомнеме патем дека илузијата која се среќава во Качување и слегување и Перпетуум-мобиле не е измислена од Ешер, туку од Роџер Пенроуз, британски математичар, во 1958.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Земанек застана до разбојот, и сите ние, машките, почнавме да му довикуваме; сите му завидувавме, затоа што таа помош што требаше да им ја пружи на девојчињата подразбираше да ги фати за половината, да ги поткрене за да ја дофатат пречката и потем, при слегувањето да ги дочека на ист начин: околу половината. (Го правев тоа во циркусот потоа милион пати, но никогаш со Луција, туку со други жени).
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Се окарав уште кога го забележав слегувањето на Катерина по белите мермерни скали што веројатно водеа во некој друг свет, или во времето кое неколку месеци подоцна Загорка Пеперутката со голема сигурност го нарече друго време или така некако.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Проколнат сум да живеам на скаливе што Нигде не водат: качување...слегување...
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Така настана Атеистичкиот музеј, реалното слегување во пеколот на земјата.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Првите неколку вечери ја праќаше ќерка си да ги кани, а кога тие посети станаа обичај, тој само ќе стропаше со бастунот во штиците од таванот, а нивното сопче беше над самата визба и тоа им стана знак за слегување.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
1. Забрането одење по стапките Забранети стапки по нестапнатото Забрането блиско во далечината Забрането лице во опачината Забрането отворање на сандакот Забрането ловење спитомен дивеч Забрането бакнување илузии Забрането дете во утроба Забрането плетење бессоница Забранети обетки на црешната Забранета година во векот Забрането икање на работен ручек Забрането паркирање на крстопат Забранета плитка вода во вирот Забранета емисија за змејови Забрането срце во кафезот Забрането чешање по тилот Забрането слегување на патот за горе Забрането гракање според “Неверморе!”
„Забранета книга“
од Веле Смилевски
(2011)
Метежот кој се создаде при слегувањето не му даде можност да ги провери своите сомнежи.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
