смислен (прид.)
Хр.Шалдев, кој заради бугарската стипендија се откажа од ова членство и стана верен агент на бугарскиот егзарх, а истовремено упорно и смислено го клеветеше Мисиркова, дури и пред ЦК на ТМОРО во Солун – поради неговиот критички однос спрема изведбата на тие акции.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Беличот како да имаше однапред смислен одговор на ова неизбежно прашање. – Јас не бев тогаш дома, а него не го примиле. – Зошто? – Бил малечок. – Колку години имаш? – Кој, јас ли? – Ти. – На Петровден наполнив осумнаесет – излага Беличот. ...
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Неговите прикаски ги сакам - неуверливи се но течни, смислени, проникнати со искрено верување.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Дали добро јуреше автомобилот - не знаеше, бесен и луто напрегнат само ги чувствуваше од обете страни оловните колкови на болничарите и полудуваше од смислени одмазди за овој жиг отпечатен врз неговото чело.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Сѐ беше смислено, наредено.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
А Србин нешто имаше смислено. Тоа беше очигледно.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Онаа што сакам да го сугерирам е: за смислено да интерпретираме дадена ситуација ние повикуваме стотици шеми од нашето „множество на шеми” и дека искуството собрано преку целиот наш живот, вештините и општото знаење, нашите сеќавања за различни случки, може да е кодирано во таква лична „енциклопедија” од илјадници шеми, збогатена и од вербалниот домен за да инкорпорира и репрезантации на акции и перцепции, мотиви и емоции, лични и социјални интеракции и на крај, на јас-ството.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Првиот чекор се вика сегментација и во него целата површина се дели на сегменти кои се кандидати за различни смислени целини на сликата.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Неговите молитви ретко беа однапред смислени или формални.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Мислам дека моќта на телото не е толку во неговото смислено делување - тука лесно можеме да го сфатиме како орудие на духот приклонето кон волјата - колку во неговиот еротски живот, во трпењето, т.е. во неговата способност да перципира, реципира, да им се прилагодува и да инкорпорира други тела.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Таа беше смислена како начин што ќе му овозможи на Винстон да ја дознае адресата на О'Брајан.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Опаа, си помислив, Снеже има смислено ептен комплицирана приказна. Дури тогаш се збунив.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Таа препорака е смислена за да предупреди а не за да го оправда она што веќе се случило.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Но иако строго наменска и поттикната од желбата да се потисне траурното во нас, таа лошо смислена приказна исплива од ноќната река на спомените додека бдеев на прозорецот многу месеци потоа.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Направената маст ја мачкаше врз чисти памучни крпи во густ слој, но бегот беше тој што ги ставаше врз рамото и вратот на Атиџе, секогаш смислено повторувајќи ги истите допири на ибн Тајко, колку да ја убеди во нивната невиност.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Но попусто отидоа сите тие негови следења и тој требаше да заклучи дека нема ништо да му донесе случајот, ами треба да се дејствува смислено.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Што можев да правам? Дали можев да му одговорам на Миќо за една ваква смислена нискост?
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Затоа тој смета дека таа посебност е смислена за да збуни.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Тој тргна со самодоверба. Додека одеше, подразмисли за тоа што ќе каже и како ќе го каже, а веќе го имаше смислено тоа.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Понекогаш господинот Гроздановски правеше намерни грешки, смислени, со намера да го провери неговото поведение, па дури и да го збуни, но грифонот никогаш не пропушташе да ја поправи неговата грешка без оглед на тоа дали била намерна или не.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
