снопче (ср.)
Низ малите железни решетки одвај се пробиваше малечко снопче сончева светлина.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Го зеде снопчето и се врати во колибата.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Пак одиме. Колите тресат, ние, фрлени на нив, како снопчиња пченкарушки, се тресеме.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Во време вршење, грмна од ведро небо... Вршиме кој со што нашол: некои ги чукаат снопчињата, некои пак спрегнале крава со магаре.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Само вика: јаболкници, круши, сливи, црници, вика и ги преќача присадите, ги одврзува снопчињата.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Гори и лета: снопчиња искри ми прскаат во очите.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Крај реката веќе имаше жени со ’ржани снопчиња за брцнување со крстена вода.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Но ми дојдоа в рака, цело снопче, токму како што кажа Лауш.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Цело снопче се, рече Лауш, уште по втората пијачка што ја пиевме во малото барче.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Снопчиња сино полско цвеќе (им го заборавив името), прилично наконтени за своето потекло, ги дошминкуваат приодите до главните „ѕвезди“: бледите божури, кои ги нарекуваат „полски“, старомодните рози, вечерните јаглики...
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Нивните деца најчесто ќе ги забележите во дел од скопската шема како снопчиња кои ги лесно ги трошат „тешко спечалените пари” од своите родители.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Сиромав Јонче од селото Конче засади в собче индиско конопче везден го вади со вода од лонче за година израсна големо снопче
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
