сожаливо прил.

сожаливо (прил.)

Од ѕидот ме гледаше светецот Сава, заштитникот на учениците, благо и сожаливо.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
- Што да ти правам, многу си загази, - божем сожаливо му велеше тој на Бошка.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
- Ех, каков ден... Вели старецот. И ме гледа. Продолжително. Сожаливо. Прекорно.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Во тоа старче Змејко никогаш не можеше да погледне без да се насмевне сожаливо.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
„Господ нека ти е на помош„, пак сожаливо се прекрсти игуманијата и влезе во конакот.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Кочо зеде божем да се обиде, ама Рангел го погледна сожаливо: - Исклучено!
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Сигурен во ефектот, тој се навали сега назад сосе столица и го гледаше малку иронично и во истото време сожаливо Коча.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)