сочека св.

сочека (св.)

КОТЕ: Убаво ама зошто ти не сочека додека дојде Панде и после да ни дадеш сиктер манџа, туку уште не дојден ја правиш?
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
МАРА: Седете тука, никој не ве тера. Нели рековте да го сочекаме Пандета додека дојде?
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Го сочекаа кога излезе од станот и со вештина на рибари кога ја фрлаат во вода својата мрежа го сплеткаа во долг платнен оклоп, а тој, пред да се почувствува како мумија, сфати сѐ што може да сфати здрав човек и крикна, се разбесни, пожали што не му се рацете слободни со громови да ги милува ниските чела и полните бели усни, сфати дека му е наместена игра и дека е волк в стапица.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
„Се качив на врвот од планината, го сочекав самракот, потоа срамежливата, добра светлина на првата ѕвезда, па втората, третата, другите ѕвезди на темната дланка на небото ги палеа своите оганчиња, и јас знаев дека сите самовили, сите џуџиња, сите духови на претците се таму, на нив, на блиските ѕвезди, дури и фараоните, и светците, ја разбираат мојата желба, ми ја подаваат раката“.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
„Сабота попладне. Писмото ќе патува два дни и ќе те сочека на почетокот на новиот неделен циклус...“
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Сепак, ќе стасаат порано до колипката и ќе го сочекаат Циганчето на една клупа со откорнат наслон.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Префрлувајќи ја водата од тушот во славината, ја измива спермата капната над коленото. – Ќе сочекаме ­– се исклештува жената и мажот, на малечката ѝ се примочка.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Кога ѝ реков дека сакам да ја насликам, таа неволно, се согласи, но ме замоли да ја сочекам по молитвата, да го стави апостолникот, камилавката и новата пана, ко што е Редот, ко што вели Законот.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Треба да се сочека и да се долови „мигот“ глетката, богот на светлината драмата на преобразбата душата на ситниците магијата на битието...  Токму тогаш кога ќе го дочекаш него кликни  - среќата прости - уметноста е во повременото      нарушување на              несовршеното! 
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)