списание (ср.)
21. Во своето списание “Вардар (1905) Мисирков го изменува редот на појавувањето на теориите за народноста на Македонците: таму пишува, дека најпрвин се оформила бугарската, после грчката и најназад српската.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Не случајно и во 1905 год. Мисирков го поканува својот професор за соработка во своето сп. „Вардар”.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Орган на тоа сепаратистичко движење на Македонците во Бугарија беше списанието „Лоза”.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
По ослободувањето на Македонија Иван Точко го објавил својот прв расказ на македонски јазик, „Јон“, во првиот број на литературното списание „Нов ден“.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Другата е искитена и подредна со поинакви и попривлечни работи што при прво влегување збунуваат и занесуваат: ѕидовите, масичките, прозорците и ќошињата се искитени со сликички од секаква големина и изработка: чоколади, од весници и списанија, божиќни и велигденски ангелчиња и светци промешани заедно со татко му на Колчо кога бил војник, со брат му на Танаса, со мајка му на Васе кога била невеста, со татко му на Колета кога го закопувале и, најпосле, со дедо ми - кога на некоја веселба во рацете стиска кренато буре.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Бевме скоро заборавиле на овој човек кога еден ден пристигна поштар и донесе неколку списанија на наши и туѓи јазици.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
ЈАКОВ: Прочитав во списание репортажа за вашата семејна идила со колор фотографии.
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
СЕ СЕЌАВАМ на една мала приказна што сум ја прочитал одамна во некое списание за деца.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Во некое списание, наменето за ловџии, или во весник било, пишувало дека порано, пред што младинските работни бригади ги исушиле мртвиците и блатата, во Пелагонија, во Ларинско, Битолско и Прилепско Поле, а тоа значи и во Потковицата, живееле над 400 видови птици, но дека сега биле сосема изретчени па се предлагало, или сами властите предложиле, да се направи некако да се обноват мртвиците и блатата за да се вратат птиците.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Списанијата, пак, со сериозна физиономија, ја побараа причината за нестанокот на Артистот во неговите уметнички неуспеси.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
уште еден домат или за двосмислената свежина на дистанцата во пишување …додека ја дочитував трудољубивата писмена задача на вашиот критичар против новата проза објавена во последниот број на вашето ценето списание се сетив на една од ретките средби со дебелиот кој по сто и осумнаесет дена и ноќи во истамбулскиот затвор и четириесетина килограми помалку си мезетеше сѐ уште со истиот прекар и со истиот апетит двојна салата од домати…
„Или“
од Александар Прокопиев
(1987)
Посака да го затекне на ВЦ-ето, додека испотен и зацрвенет ги врти страниците на порнографското списание. – Те фатив на дело Контролоре! Дркаш, дркаш!
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
- Како не ви е срам, голи жени гледате, а? - свика Анета, и божем тоа не ја интересира, ја сврти главата, ама кришум погледнуваше во сликите од списанието.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
- Вчера ѝ објаснував на мајка ми за ова списание и ѝ барав пари да си го купам.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Списанијата оделе по пат на претплата или биле продавани по киосците за весници.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Со попуштањето на структурите во 80-тите години - што значеше поголем пристап кон западните уметнички списанија, меѓу другите работи - дојде до израз помладата генерација која беше наклонета кон постмодернизмот. okno.mk | Margina #4-5 [1994] 21
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Во четириесеттите години на овој век, времето кога авторот ја доживува својата афирмација, апсолутна доминација на полето на фантастичната литература во Соединетите држави имале магазинските списанија со голем тираж, што најчесто биле примерени на вкусот на најшироката публика на која ѝ се обрнувале.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Писателите на фантастичната и научнофантастичната книжевност биле принудени да соработуваат со овие списанија, па така се случило медиумот да ги наметнува стандардите, за денешни поими, впрочем, сосема простодушни и дури наивни.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Ова списание, посебно од културен аспект, никогаш не би можело да ја претставува Македонија, или македонската култура.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Ако го цените својот приватен живот не дозволувајте си го себеси тој луксуз да бидете ранети, бидејќи тогаш, многу брзо, сиот ваш приватен живот ќе се претвори во јавно ВЦ. (...) Кога ми беше доволно добро, почнав да ги читам сите весници и списанија во кои имаше статии за случката.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
