спраштува несв.

спраштува (несв.)

Ќе ставеше во торбичката леб и вода, и штом трубата ќе писнеше за спиење, тој низ жиците се протинаше и лазеше низ тревата како дождалец додека се оддалечеше од касарната, и спраштуваше да го нема.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
После ја спраштуваат назад. Сега тие бегаат кон окопите свои.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)