спуштање ср.

спуштање (ср.)

— Така си мисли и го капи малиот створ. Со спуштањето во корицето тоа нададе посилна пискотница.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Голтање на јадри суви залаци и спуштање во каналот.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Беше неговиот лов и Змејко сега можеше да ги напушти карпите и да го очекува каде ќе застане во спуштањето од оние негови висини.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Се радуваше на секој свој вистински заграб, на секое свое движење, исто како и на секое спуштање на онаа побеснета и на мигови чиниш до невидливост полетана плоча на пилата.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
ВЕЛКОВ: Па што мајка се качувавме? ОСТОИК: За да уживаме во спуштањето.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Слушнав бучава на камиони, некакви гласови и нагло дигање и спуштање, на тврдо.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Една од најпровокативните личности на светската интелектуална сцена, за почеток ја имате во Маргина (почнуваме со едно многу пикантно делче од “Прозирноста на злото” кое на многумина ќе им ја подигне температурата; потоа, во избор и во фин, мек превод на Деспина Ангеловска следува спуштање со Кул Меморис; третиот есеј е од трета книга, “Симулации и симулакруми”, и веќе, во скратена форма, пред неколку години, беше објавен во “Студентски збор”, со уредничка ограда дека тоа што таму го пишува не се однесува на нашиот универзитет; го објавуваме пак поради слатката можност да речеме дека токму се однесува на нашиот беден универзитет); во следниот број (можеби!) тематот за Бодријар продолжува, а доколку имаме среќа, наскоро ќе бидат и неговите први книги на македонски...
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
При секое спуштање ковчегот оставаше отисок во снегот како последна слика и трага од Богдан.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Тоа значи да се опише клукањето на гуската во светлина на фактот дека тој чин претставува расчовечување, спуштање под ниво и осквернување на вистинската природа на човечките битија и животните.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Кревањето и спуштањето на нивните гради сега се забави до нормална брзина и тие се разделија со некаква пријатна беспомошност.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
На 28 февруари 1943 година, британската мисија предвидена за спуштање во четничкиот штаб во Порече ги добила последните инструкции.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
На оваа област ѝ се давало предност, а не на Приштина, бидејќи, според британските сознанија: а) “Областа меѓу Тетово, Прилеп, Дебар и Битола е предоминантно српска и населението е пријателски настроено. б) Од Пореч групата можела да се спушти“во долината на реката Вардар под заштита на пријатели“, спуштањето на територијата на Приштина било различно поради тоа што членовите на мисијата ќе морале да патуваат “приближно околу 180 км преку непријателска територија со несигурно население“ в) Се сметало дека Порече би бил “подобра база за операции против рудникот Алатини“. 57
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Одалеченоста на местото за спуштање била три часа од Црвена Вода.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Санџак-бегот беше еден од потомците на Мухамед, неговото доброволно спуштање до калливите чизми на еден рибар, е или итрина, или мака. Каква мака?
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Но, како да се направи тоа? Тешко е. Сепак ќе пробам да атерирам врз нешто што ќе одговара на мојата вештина за спуштање ниско.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Го шмукав јазичето со мирис на ркулец заглезден во влажна почва и со киселкаст вкус на штотуку зазреана мушмула, чувствувајќи ги на образите усните со кои на горниот и долниот дел во една колку вистинска толку замислена точка, се спојуваа нозете на Ема, и тогаш ми се чинеше дека тие усни, кои никогаш не кажале ништо, ниту ќе кажат некогаш нешто, а толку многу знаат да кажат, и толку многу сакаш да ги чуеш барем еднаш да проговорат, без оглед дали ќе те фалат или ќе те кудат, ме подземаа со слузта што благо ме облеваше внесувајќи ме навнатре со сѐ позабележливото поткревање на телото што лежеше под мене, со можеби инстинктивното поткревање нагоре, и повторното спуштање, во ритам што беше дел од нашата игра, од нашиот живот.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Пулсирачките поткревања и спуштања јасно кажуваа дека и физичката и духовната болка се беа заортачиле, зголемувајќи ѝ ги страдањата.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Рада само го потврди своето доаѓање. По спуштањето на слушалката, си ја подгризна устата.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Лео Берсани јако го пренесува чувството на геј-посраменост поради неминовната пропаст на геј-мажественоста упатувајќи на „класичното спуштање: влегува буч во бар и се топори наоблечен во кожа, зинува и звучи ко пешован, те носи дома, каде што првата работа што ја гледаш му се сите дела од Џејн Остин, те легнува на кревет и – и другото го знаеш“.320
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)