среќно (прил.)
Но тоа делење среќно е избегнато само од случајната неопитност на нашите непријатели.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Е, среќно нека ви биде.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
А што станало со ластовичиното семејство. Тоа од тогаш заживеело пак среќно, се намножило и се прснало насекаде, низ целиот свет.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Но и двете раце на Арсо му се зафатени со некакви пакетчиња и цвеќиња и тој само, среќно збунет, си ја ниша главата.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
На возрасните пак, што ја гледаа оваа чудесна игра, таа им покажа како едно дете може да биде среќно и само со една едниствена цреша.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Па, нека му е среќно растењето!
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Таа го испрати до портата, ја отвори вратата, го избакна и рече: Ајде, синко, нека ти е среќно!
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
- Туку, сѐ едно... Среќно се извлековме... - додаде потчукнувајќи ме по коленото.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Но ние среќно се довлековме до бавчите крај училиштето.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Си направи потоа дедо Гога убава куќа со широки соби и балкон, купи за себе високи рибарски чизми, а за бабата шарена шамија и везени папучи, и си заживееја двајцата убаво и среќно.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Во очите им гореше желбата Ластовицата среќно и здраво да стигне до своето родно гнездо.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Тој ќе се врати, а јас ќе знам дека среќно си стигнал.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
- Кутриот Караман! - воздивна и скокна од леглото. Прва грижа му беше да ѕирне надвор, со надеж дека можеби Караман се вратил и сѐ среќно се свршило.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Ти, иако си мала, многу добро се сеќаваш каков убав живот имавте, како сложно и среќно си живееја мајка ти и татко ти.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Само на еден рибарски чун има мала свеченост: на домаќинот еден поп му го „светеше“ чунот по верските христијански обреди, му пожелуваше со него да плови среќно и да лови риба за да живее и да се богати.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Ако сепак на крајот тоа успееја да го разберат, ако успееја да се ослободат од кошмарноста, сѐ среќно се завршуваше.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Беше ангелосан, необично, тивко, среќно се смешкаше.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Појдов не сосема тажен, појдов со некаква чудна, непозната среќа, целиот пат до Баска го минав среќно.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
А, најмногу од сѐ, ми се допаѓа што сите филмови со нив завршуваат среќно.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Козличето се гостеше со сочните лисје и трева. О, колку е среќно козлето, коментираше гласно Чанга, се внесуваше во текот на настаните во расказот.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
