стапнува (несв.)
Не го гледаш? Кога оди по калдарма, како мачка од камен на камен стапнува.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Покорно, дури со молба (во очите трепери солза) стапнува на столче, ниско само три педи, колку да се затегне јамката и колку да допрат одвај врвовите на прстите до подиумот...
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Колата која стоела на семафорот 33 секунди по 33 метри се забива во некого што токму стапнува, и убива.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Стапнувајќи во дворот, тој претпазливо се доближи до прозорецот.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Двапати во една иста вода не стапнуваш!“ - вели Јана.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
„Како река - ама никогаш не стапнуваш двапати во иста вода“ - помисли Влатко, кој во близина собираше пресечени гранчиња од пролетното кроење, всушност, чичко Темелко вршеше пролетна корекција.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Татко стапнуваше во седмата деценија од животот, а другарот Чапаев ја немаше поминато дури ни половината од овој живот.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Здив
Ух, ухни, воздивни, гукни, така се раѓа Зборот
кога влегуваш во телото на новороденчето
со првиот плач, единствениот
на којшто му се радуваме
- па те нарекуваме Живот
кога се враќаш онаму
кајшто човечка нога не стапнува
- па те нарекуваме Душа
напатена како вечност
кога копнееш, до последен здив
по белата пена во којашто се топиш
од сласт, и исчезнуваш
Ух, ухни вдахновено, така се раѓа Песната!
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Таа стапнува сепак, со празни раце.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Сложното семејство стапнува на страничниот тревник и тука на лице место изведува живописен сплет на таи-чи-чуан вежби за јакнење на телото и слабеење на духот.
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Со првиот чекор ја запалувам батериската ламба и внимателно, стапнувам на првата степеница изделкана во каменот.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
