стеснетост ж.

стеснетост (ж.)

Тоа трпеливо кончење на злобната темнинка и тие, сега веќе доста приближени црнки на дивината, што се испрекрстуваа и ја изврзуваа со престегнувања шумата, како некоја пеколна морница, залазена меѓу нејзините стебла, насобирајќи се најгусто на границата од тој , маѓепсан круг околу него, а сепак оставајќи го во неговата стеснетост само него, и бездруго уште оној, што му идеше во петиците; сето тоа беше токму онаа јанѕа, со која што го јадеше увиснатиот меч на неодоливата угорница.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Образованието негува стеснетост на умот.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Тој молчеше, со свртен поглед настрана, со извесна стеснетост дека можеби не разбира сѐ што зборувам.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)