сурутка ж.

сурутка (ж.)

Ми го измолзија нечистото, сурутката, и ми го ставија детето на гради да цица.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Оттогаш, небаре суртук од сурутка, доктор Миха се измени до толку што не го препознаваа ни сестрите кога влегуваше и излегуваше од кабинетот, а не пак пациентите што токму него го беа одбрале да ги лекува.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)