талог (м.)
И после само ќе ја пречекориш жената и, ај со здравје, вечнаја ѝ памјат. Талогот прв паѓа.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Пред мене, кај шолјичката со црн талог и со отпушоци слични на мали надгробни споменици во котлина од која нема излез, лежи хартија на која сум запишал меѓу другото: Темната возбуда, носи неспокој, нѐ фрла во тивок очај или некорисен гнев ...
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Симболот, што како талог заостанал во моето сеќавање, е орото кое со години се изведуваше во свечените државни прилики.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Додај ѝ го на крвта богатиот француски талог и ќе прогледаш со сопствените очи!
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Тргнете ги сите талози на телевизиската нечистотија, па дури тогаш гласајте.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
И кога тие бели нешта ќе ја почув-ствуваат сончевата топлина зовриваат и тонат удолу кон салатата и кон старото и смрдливо говедско, на талогот од кафе и на главите од белите риби и по десетина секунди на сонцето тие заминуваат, тонат и големата валкана крпа сега ги прекрива купиштата од смет што остануваат тивки и без движење.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Калкуланти, бедници, лицемери, кулоарски вошки што ги грицкаат театарските завеси, лешинари на празнината кои никогаш ништо друго и не правеле освен што го одржувале бесмислениот празен оган на големата празна празнина, на чие што дно ко во некоја инка/црна дупка, ко талог, трепериме и ги слушаме нивните мегафонски ступидарии.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Тоа значи, си велев, дека постои извесна можност да останал некаде некој талог повеќе, некој посигурен и поопширен документ.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Десно од раката ставена на маса, беше филџанот кафе, сега празен, оставен само со црниот талог внатре.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Ми годеа темнината и тишината на храмот. Тие ми го поземаа талозите на душата и ме олеснуваа.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Меѓу талогот и скрамата од најлон ќесиња, лименки и друга нечистотија, неколкумина полицајци, со чакали, влечеа труп на давеник.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Вајаше, милуваше, обликуваше скулпторот, а со тоа како да се спровираше низ сопственото крвотечение, низ капиларите, низ свиоците на мозокот, низ талозите од годините и собитијата, низ честичките што Живот се нарекуваат.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Од нас ќе остане
нашиот изопштен
и притаен одливок
мал како хаику, како врв
мал од што е далеку
- како сонце
тој жив талог
во којшто со време
сме се претопувале
грч по грч, капка по капка
крводарителски.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Врат
-невралгично место-
Вратот – влезна врата на Микена
(сите гробници не се за јавност)
од талогот на потсвеста – повест
во неа преврати, и напред и назад
обрт на предметите од вредност
уметност-не-заради-уметност:
дваесеттиот век стапува ненадејно!
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Секоја божја квечерина
пројавуваш симптоми
на алергија:
прашина, минато
одминат живот
а каде без неа, кога сѐ е
всушност, прав и пепел
- од книгите до стварноста
па и тоа малку љубов
што го имаш
предизвикува
астматичен грч
психосоматски задув
а ни морето не е тука
да се прочистиш
од талогот!
Правта е овдешна вечност
- премин во метафизика.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Таа беше како травертин, онаа тврда материја која беше настанала од талогот од варовните топли извори, па уште од најстаро време служел за одличен градежен материјал, од кој е изѕидана црквата Свети Петар во Рим.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
